Titel: Hotel Rwanda
Jaar: 2004
Regisseur: Terry George
Hoofdrolspelers: Paul Rusesabagina, Tatiana Rusesabagina, Colonel Oliver
Tijdsduur: 2u en 2min
Het speelt zich af in 1994. Paul Rusesabagina is de manager van het hotel Des Milles Collines. Hij is een Hutu en zijn vrouw, Tatiana Rusesabagina, is een Tutsi. Voor haar is het dus heel gevaarlijk in Rwanda en ook voor hun kinderen, omdat de Hutu's alle Tutsi's willen vermoorden in Rwanda. Paul doet er alles aan om zo veel mogelijk mensen te beschermen tegen de slachtpartijen. Een ontsnappingspoging mislukt en de VN vertrekt uit het land. Aan het einde komt de VN weer terug en worden Paul en zijn familie samen met andere families gebracht naar een veilige vluchtelingenkamp.
Rwanda is een land in Africa. Er wonen twee etnische bevolkingsgroepen, de Hutu's en de Tutsi's. De Hutu's waren de oorspronkelijke bewoners en de Tutsi's kwamen het land binnen rond de 15e eeuw. In 1890 werd Rwanda samen met Burundi gekoloniseerd door Duitsland. In deze periode speelde dekolonisatie dus ook een grote rol. In 1918 werden Rwanda en Burundi overgedragen aan Belgiё, omdat Duitsland de 1e wereldoorlog had verloren. Belgiё zorgde ervoor dat de Tutsi's machtiger werden dan de Hutu's. Hierdoor startten de de Tutsi-leiders een onderdrukking van de Hutu-meerderheid. Nadat Rwanda in 1962 onafhankelijke werd, bleef er een gewapende tegenstelling tussen de bevolkingsgroepen achter. Later begon de genocide. De Rwandese genocide was een volkerenmoord in Rwanda, nadat de president van Rwanda en Burundi,(die beiden Hutu's waren), uit een vliegtuig waren neergeschoten. Toen de dood van de president bekend was gemaakt, brak het los in Rwanda. De Hutu's gaven de Tutsi's de schuld voor zijn dood. Een groep hoge militaire leiders greep de macht. Er begonnen meteen georganiseerde slachtpartijen van Tutsi's en Hutu's, onder leiding van het leger en twee jeugdmilities, de Interahamwe en de Impuzamugambi. Bijna iedereen in Rwanda had een radio. Via de radio lieten de Hutu's hun haatgevoelens voor de Tutsi's horen. Ze noemden de Tutsi's kakkerlakken en zeiden dat ze allemaal vermoord moesten worden Er werden op veel plekken wapens en messen ingekocht. Daarna werden er in 100 dagen bijna een miljoen Hutu's en Tutsi's vermoord, maar het waren veel meer Tutsi's. Veel landen in Europa en de VS wisten van de situatie in Rwanda maar grepen niet in. Er speelde in deze periode veel racisme. De blanken mochten bijvoorbeeld wel evacueren maar ze moesten de rest achterlaten. Ook speelde dapper zijn en elkaar helpen een rol. Paul heeft veel mensen gered door de Hutu's om te kopen met geld. Hij verliet het hotel ook niet en hij bood onderdak voor de vluchtelingen.
Ik denk dat de filmmakers met deze film de kijkers een beeld willen geven van wat er allemaal speelde tijdens de genocide in Rwanda. Zoals ik al eerder heb verteld deden veel Westerlijke landen er niet veel aan. Ik denk dat de fimmaker ook ervoor wilde zorgen dat Westerse landen terug keken en zich schuldig te laten voelen om het feit dat ze niet veel hebben ingegrepen.
Ik vind deze film niet heel erg passen bij het onderwerp 'dekolonisatie', omdat ze het in de film niet persé hebben over dekolonisatie. Ze laten alleen wel zien dat er door de dekolonisatie een gewapende tegenstelling ontstond tussen de twee bevolkingsgroepen. Maar de film is wel geschikt voor de geschiedenisles, omdat het goed is voor je algemene kennis. Het geeft een duidelijk beeld van alles wat er gebeurde tijdens de genocide in Rwanda.
Ik geef de film **, omdat het soms delen had die best wel op een hollywood film leken. Ook het einde waar je Paul met al die kinderen ziet lopen naar de bus met dramatische muziek op achtergrond. Er waren ook best wel veel ontsnappingen aan de dood. Niet dat dat slecht is, maar ik vond het niet echt realistisch. Het is zeker een heftige film. Er zijn ook een paar beelden waar je heel veel lijken ziet liggen. Dat was wel heftig. Maar over het algemeen vond ik het een hele goeie film. Als je de film kijkt leef je heel erg mee met het verhaal en dat vond ik heel indrukwekkend.